OGLĄDAJ TUTAJ

Gniazdo cda cały film online zalukaj vod gdzie obejrzeć

Oglądanie ludzkiej twarzy może być bardzo przyjemne, niezależnie od tego, czy nie robi ona nic rzucającego się w oczy. Filmy zachęcają nas do zrobienia tego bardziej niż inne dzieła sztuki ze względu na bliskość, która może być świetna, gdy jest właściwie wykorzystana. W momencie, gdy druga jest poprawna i nastaje sensacyjna sytuacja, a obserwator kopie wiadro, aby zrozumieć, co dzieje się w psychice postaci, pobliski może przypominać emisję światła oddzielającą niebo. Zwykle jest czystym światłem. Szczególnie ujęcie dzieje się na około 33% trasy przez serial z epoki Seana Durkina, The Nest.

Po przeprowadzce do Surrey w Anglii ze swoim małżonkiem maklera, Rory (Jude Law), Allison O’Hara (Carrie Coon) udaje się na wieczorne spotkanie z Rory i jego nowymi współpracownikami. Wesoły szef Rory’ego (Michael Culkin) wznosi toast Rory za apetyt i chęć do zawierania transakcji, a on opowiada historię o tym, jak Rory wezwał go pół roku temu i podsunął mu myśl o tym zatrudnieniu. Wszyscy chichoczą, z wyjątkiem Allison, biorąc pod uwagę fakt, że jego frazes nie pasuje do tego, co radził jej Rory. Jak radził Rory, został wezwany znikąd i zaoferowano mu możliwość powrotu do Anglii w związku z zajęciem, którego nie mógł odrzucić. Oczywiście mógł to odrzucić. Allison, on i ich dziecko, Benjamin (Charlie Shotwell) i jej dziewczyna z poprzedniego związku, Samantha (Oona Roche), mogli wszyscy pozostać w Nowym Jorku, gdzie mieli piękny dom i stabilne życie. poruszanie się do pracy, jednak tak się nie stało. Rory przyjęła stanowisko i teraz Allison utknęła w Anglii, podczas tego pobytu ze swoją drugą połówką, która kłamie.

Allison obserwuje dyskurs pozostający blisko Rory’ego i innych gości, wszyscy ubrani w najlepsze stroje nocne. Od samego początku uśmiecha się uprzejmie, ale jej oczy zaczynają się chwiać. Jej uśmiech się zaciera. Powraca, ale nie wydaje się już być do potwierdzenia. Jej oczy zwodzą trudność. Sean Durkin i autorka zdjęć Mátyás Erdély kręcą się wokół, gdy wjeżdżają, a krawędź cofa się przed szerokim ujęciem grupy w pobliżu. Kiedy zbliżamy się do twarzy Allison, staje się coraz bardziej niezręczna. Allison nie ma gdzie się ukrywać. Zobaczymy kontemplacje za jej oczami, rumieniec upokorzenia przechodzi w nielojalność i zaciekłość małżonka, który ją oszukał. Będziemy patrzeć, jak Allison idzie do potwierdzenia, kto jest jej lepszą połową. Co więcej, otrzymujemy to bez jej truizmu ani słowa.

To jest intensywność pobliskiego. Z pewnością akceptuje artystę tak zręcznego jak Carrie Coon, aby to zrobić. W końcu dostaje pracę na dużym ekranie, taką jak jej Nora Durst w The Leftovers, małej pracy na ekranie, która umieściła ją na mapie. Potrzeba też wodza, takiego jak Martha Marcy May, szefowa Marlene, Sean Durkin, który nie przechodzi przez pobliską klamrę. Jednak gdy gwiazdy dostosowują się, animator i kamera idealnie wspierają opowieść. Jest piękny i porywający.

Dramatyzacja w rdzeniu The Nest jest zawarta w tym momencie uznania Allison, jednak pozostała część filmu jest cudowna. Nie ma nic dziwnego w fabule filmu, ponieważ rodzina O’Hara jest przeznaczona od chwili, gdy wprowadzają się do ogromnego dworu w Surrey – „gniazda” nieoczekiwanego tytułu i zwłok domu dla osób o wiele bardziej ekstrawaganckich i bardziej imponujące niż oni. W każdym razie w takiej historii nie powinno być zamieszania ani szoku związanego z rachunkiem. W każdym pojedynku rodzinnym jest wystarczająco dużo widowiska i emocji, a za kamerą wystarczająco dużo specjalizacji, aby zwykły kierunek pozostał czarujący.

Obserwujemy, jak rodzina O’Hara walczy o zmianę zgodnie z ich nowym domem, a ponieważ nie potrafią tego zrobić, zwracają się przeciwko sobie. Gigantyczny dom, w którym mieszkają, jest zwycięstwem kunsztu i stanowi idealną przestrzeń dla szefa i operatora Erdély’ego do zorganizowania tej awarii. Erdély jest naprawdę wybitny w branży, nakręcił film „Syn Saula” i „Zachód słońca”, dwa najważniejsze wydarzenia z jego węgierskiego krewnego László Nemesa. W The Nest Erdély wykorzystuje swoją licencjonowaną delikatną koncentrację i głębokie cienie, aby zmienić dom O’Hara w upiorny dom. Cienie pochłaniają O’Haras w kierunku ścian pokoi. Również sposób, w jaki Durkin i Erdély zarysowują je na ogromnych terytoriach domu, podkreśla rozmiar struktury i pokazuje, jak niezrozumiałe jest dla Rory’ego, aby faktycznie przynieść wystarczającą ilość gotówki na zakup rzeczy, aby wypełnić całe miejsce.

Dom jest alegorią neurotycznej potrzeby Rory’ego, by twierdzić, że jest kimś więcej niż jest. Dla każdego spoza rodziny jest oczywiste, że dom jest dla nich za duży i chory, niezależnie od tego, czy byli bogaci. To dom niebieskokrwistego oświecenia, a nie maklera giełdowego z amerykańskim małżonkiem i dwójką dzieci. W każdym razie Rory nie rozpozna tej rzeczywistości. Cała rodzina to robi na swój własny sposób, ale sposób, w jaki Jude Law odgrywa tę odmowę, jest szczególnie szokujący. Apel Law konsekwentnie wydawał się czymś w rodzaju oszustwa, nawet w filmach, w których jest prostym bohaterem. Za jego uśmiechem kryje się nadmiar podstępności. W The Nest ten uśmiech jest raczej grymasem, próbującym ukryć udrękę własnej nienawiści do samego siebie i nadać jej coś wciągającego. Ten człowiek jest rekinem i nie rozumie tego.

Film gra ciężko z podobieństwem, jeśli chodzi o traktowanie domu i oczekiwane zerwanie więzi między parą a ich dziećmi. Benjamin bierze udział w bitwach w szkole. Samantha zaczyna spędzać czas z motłochą. Pękają jak szkło pod naciskiem swoich rodziców. Allison próbuje skierować swoją niespokojną energię na przygotowanie swojego kucyka, wspaniałego ciemnego rumaka imieniem Richmond. Jednak Richmond zaprzecza jej przygotowaniom. Bez wysiłku jest podżegany i choruje, jak gdyby został skażony rozkładem domu i rodziny. Jego spadek współgra z załamaniem rodziny. Jedyną pomyłką w filmie jest późniejsza scena z kucykiem, w której staje się jasne, że Durkin mógł nigdy nie słyszeć starego banału o „bezcelowym kontynuowaniu”.

Poza tym film jest pozbawiony niedoskonałości. Jest zniewalająco nakręcony i świetnie zagrany przez dwóch artystów o znaczących zdolnościach. Cały film ma coś z filmu z krwi i krwi. Postacie wydają się być znieważane i można by przysiąc, że rodzina była straszna z powodu zjawy w domu w Surrey. W pewnym sensie są, ale nie są z gatunku krwi i posoki. To nie jest film z krwi i krwi w zwyczajowym sensie. To zły sen małżeński w stylu Kto się boi Virginii Woolf? co więcej, Revolutionary Road. Jest to rodzaj filmu, którego boisz się oglądać ze swoim partnerem życiowym, podobnie jak obawiasz się powrotu do odpoczynku po przebudzeniu z okropnego snu, ponieważ stresujesz się, że zobaczysz coś, co dostrzegasz, co wywołuje dreszcze.