OGLĄDAJ TUTAJ

Breach cda cały film online zalukaj vod gdzie obejrzeć

Bądźmy szczerzy: kiedy myślisz, że Bruce Willis występuje w filmie Sci-Fi, twój mózg będzie konsekwentnie przechodził przez kosmos do religii z 1997 roku, będącego przykładem Piątego elementu. W każdym razie, rozsądne ostrzeżenie, nowy Sci-Fi oferujący Breach nie jest multitechnicznym kolorem. Saban Films przekazuje ofertę hiperspeed Sci-Fi / Thriller do wyboru kin, na żądanie i cyfrowych od piątku 18 grudnia 2020 r.

Cody Kearsley (aranżacja Daybreak, aranżacja Riverdale) i Willis (Die Hard 1988, The Sixth Sense 1999) w pobliżu Rachel Nichols (The Amityville Horror 2005, GI Joe: The Rise of Cobra 2009) i Thomas Jane (Deep Blue Sea 1999, Mgła 2007) w tym zajęciu wypchana, międzygwiezdna walka. Koordynowane przez John Suits (Pandemic 2016, 3022 2019) i skomponowane przez Edwarda Drake’a (Animals 2012, Broil 2020) i Corey Large (Chasing Ghosts 2005, The Ninth Passenger 2018), Breach bazuje na Noah (Kearsley). W 2242 roku, uciekając przed plagą niszczącą cały świat na Ziemi, on i jego ciężarna ukochana Hayley (Kassandra Clementi: Becoming Bond narrative 2017, UnREAL), wsiadają na pokład USS Hercules (lub po prostu „Her”), absolutnie ostatni zestaw łodzi w kierunku Nowej Ziemi. Sensacyjny szok: kapryśny admirał łodzi (Jane) jest ojcem Hayley.

Podczas półrocznej podróży do nowego domu większość z 300 000 pasażerów łodzi zostanie poddana kriostazie – w tym tata i mała dziewczynka. Noah, bez względu na to, ma ekscytującą pozycję do zrobienia: jest specjalistą od sterylizacji. Również jego szybkie rozpowszechnienie? To jest powszechnie uwielbiany alkoholik z rozporem, hałaśliwa Clay (Willis).

Po skoku kwantowym i trzymiesięcznej podróży Her zaczyna napotykać kilka niepokojących okazji. Ujawniono pasażera na gapę, a niedługo później dwóch członków zespołu – Blue (Johnny Messner: Tears of the Sun 2003, Running Scared 2006) i Ortega (Angie Pack) – znikają. Co gorsza, badanie przeprowadzone przez Chambersa (Nichols) ujawnia naprawdę mylące wyniki. Bez solidnych odpowiedzi, ale pamiętając, że zegar tyka, zespół powinien niedługo zmierzyć się z dobrym towarzystwem na łodzi i nie ma gdzie biegać w kosmosie.

Breach – który początkowo nosił nazwę Anti-Life (ouch!) – dodatkowo zawiera dary aktorskie Timothy’ego V. Murphy’ego (National Treasure: Book of Secrets 2007, The Lone Ranger 2013), Callan Mulvey (Batman versus Superman: Dawn of Justice 2016) , Outlaw King 2018), Johann Urb (Resident Evil: Retribution 2012, aranżacja Arrow), Ralf Moeller (Universal Soldier 1992, Gladiator 2000), Writer Corey Large i inni.

Na wypadek, gdyby to wszystko wyglądało na świąteczne życzenia spełniające się zgodnie z oczekiwaniami, biorąc wszystko pod uwagę, przepraszam, że zabieram miotacz ognia na twoje drzewo, ale jest to jeden pojazd napędzany Willisem, który warto pominąć. Próbując stworzyć międzygalaktyczną historię, która jest równowagą między Obcym ​​z 1979 r. I Horyzontem wydarzeń z 1997 r., Z pachnącą mieszanką innej plagi Willisa, Armageddonu z 1998 r., Breach jest energicznym dziełem Sci-Fi z lat 90. obserwatorzy, prosząc, aby rzeź w połączeniu z jej wspaniałą obsadą wystarczyła, abyś przeoczył to, co oczywiste – nie jest to szczególnie akceptowalne.

Pomimo faktu, że użycie słowa „dzikość” wydaje się szczerze przesadzone, ponieważ krew w Breachie nie jest niczym, co powinno sprawić, że przygotowany horror lub geek Sci-Fi skrzywi się. Mówiąc prościej, to szwajcarska fabuła filmu cheddar, w połączeniu z jego wyraźnym skupieniem się na masowej (czytaj: bezmózgiej) ofercie, wyznacza całe dzieło. Jest to historia, która została zrobiona bezlitośnie i pamiętając, że Breach z pewnością nie jest daremnym ćwiczeniem, nie ma wiele z tego, co jest nowe lub nowatorskie do zaoferowania swoim tłumom – z wyjątkiem niektórych celowo wzdychających się żarty od Willisa.

Biorąc wszystko pod uwagę, przez cały 92-minutowy czas trwania Breach, film ma prawie stałe problemy z tempem. W pierwszej połowie ciągnie się, ledwo prezentując swoje postacie, zanim doda więcej. Jednak w momencie, gdy jego kolejna połowa trafi, jest do przodu z nadmierną prędkością i wszyscy wspomniani wcześniej ludzie zaczynają spadać jak muchy. Dlatego też jest daleko od ulepszania postaci, jednak, co dziwne, ogromne światło na szalone szczegóły. Na przykład, ledwo znamy Blue, dopóki nie zamieni się w nieumarłego, ale czas spędzamy na ostrożnym zaznajamianiu nas z czystszą toaletą mechaniczną. W porządku, dobrze, sprzątacz łazienki podejmuje jednak kluczową pracę – to też jest głupie.

Z fabułą, która na początku nie wymaga ciągłego poruszania się ani wysiłku, z wyjątkiem możliwości uzyskania przez Admirała Daddy odpowiedzi na temat Baby Daddy, Breach w tym momencie nurkuje z maksymalnym gazem na wędrującym bezcelowym polu minowym, nie ma potrzeby wracać tam ponownie . Podobnie jak jednostki z zombie, które ponownie ożyły i nie mogą być powstrzymane przez ślimaki ani miotacze ognia, a mimo to miękną w kontakcie z kwaśnym bardziej czystym. W tym miejscu znajduje się Big Cheese z roju outsiderów, zwierzę, które przypomina kochane dziecko Rancora z Gwiezdnych Wojen i Jabby the Hutt. Nie zamierzam wygrać żadnych wyzwań doskonałości.

Pośrodku tego wszystkiego, strzelanina i miotacz ognia CGI, choć nie jest wykonana niewłaściwie, potrzebuje wszystkiego, co przenosi „dobrze wzmocnione wizualizacje” na następny poziom. W każdym razie mogą przyspieszyć działanie, abyśmy mogli zaobserwować pewne rozczarowujące ustne wyrostki.

Jednak, biorąc pod uwagę cały rozsądek, jest tu również kilka zachęcających punktów. Na przykład Kearsley, któremu powierzono działanie bliskie przez wszelkie pozory Willisa i Jane, dobrze sobie radzi. Na szczęście oferuje się mu więcej pracy niż dwóm pozostałym artystom, którzy w dużym stopniu przekazują figury retoryczne. Im młodszy artysta wykonuje to, co jest mu dane i przekazuje wystarczającą prezentację, aby utrzymać film w ruchu, a to jest bardzo ważne. Co więcej, mimo że nie ma tyle czasu i materiałów, Nichols daje niezbędną prezentację, co Chambers, najbardziej ugruntowana kobieca część grupy.

Aby się dogadać, film oferuje niezwykłą, nowatorską myśl: zombie w kosmosie! Pomimo faktu, że nie ma to wszystkich zalet bycia w rzeczywistości powodem, do którego dążyli uczeni. A może z elementami zaczerpniętymi z dzieł Sci-Fi, Breach najwyraźniej koncentruje się na szczęśliwym sposobie radzenia sobie z materiałem, od czasu do czasu przechodząc przez linię do satyry, starając się jednocześnie uzyskać mocne, przyciągające wzrok doświadczenie. W jakiś sposób nie do końca mi się to udaje, ale są znacznie lepsze filmy, które badają możliwość, że w kosmosie nikt nie usłyszy twojego krzyku. Za całość wyżej wymienionego Cryptic Rock przyznaje Breach 3 z 5 gwiazdek.