OGLĄDAJ TUTAJ

Greenland cda cały film online zalukaj vod gdzie obejrzeć

Niezależnie od tego, czy ratuje prezydenta (wielokrotnie w ramach porozumienia Has Fallen), czy kieruje spartańską zbrojną armią bez koszulki, Gerald Butler jest czołową gwiazdą aktywności. Może nie jest prostym kochankiem, ale trwała gravitas Butlera zasługuje na uznanie za przekazywanie nawet najbardziej zwyczajnych scenariuszy. Jego najnowszy pojazd z filmu klasy B, Greenland, usiłuje delektować się unicestwieniem naszej planety, co może być dziwnie tandetne, biorąc pod uwagę obecne okazje. Usuwając okropne planowanie, ten mierny film fiasku raz na jakiś czas oddaje cechy swojego głupkowatego podgatunku.

Greenland podąża śladami Johna Garrity (Butler), mężczyzny rodzinnego, który wyrusza na niebezpieczną wycieczkę, aby odkryć bezpieczną przystań, gdy kometa mordująca planetę pogrąża się w kierunku Ziemi. Gdy początek światowego końca zbliża się do zera, niezgłębiona podróż Garrity zatacza koło w pilnej i sprzed minuty podróży do potencjalnego miejsca schronienia.

Nikt nie gra tak gwałtownego, surowego everymana jak Butler, a jednak jego przekonująca obecność może po prostu przenieść tę prawdziwie pustą kolejkę górską aż do teraz. Co dziwne, Greenland usiłuje zbudować własny głos wśród swoich nadętych przyjaciół. Naczelnik Ric Roman Waugh wybiera z próżnych scenografii, aby przekazać im kiczowatą autentyczność, rozsądek, który dobrze mu służył w więziennych dramatach, takich jak znicz i zbrodniarz. Wstrząśnięty zarys Waugha zabrakło na krawędzi pomysłowości, aby nadrobić skromną wizualną fasadę, podczas gdy jego niezwykle rozsądne wprowadzenie stanowi uciążliwy dodatek do klasowej rozsądku. W pełni wykorzystałem wcześniejszą pracę Waugha, ale wrodzony bałagan w filmach klęskowych nie pasuje do jego osobowości filmowej.

Skąpy scenariusz Chrisa Sparlinga ma dwojakie negatywne skutki dla niespokojnej postaci. Winiety przedstawiające na wpół sensowne sytuacje kończące świat starają się wbić tłumy w buty naszych zwykłych bohaterów. W mentalnym proroczo katastrofalnym wkładzie, takim jak Zaraza, takie zarysy mogą stanowić wyraźne wrażenie naszej delikatnej ludzkości, zastanawiając się, jak jednostki są popychane pośród strachu i słabości. Tutaj, powitalny poziom głębi Sparlinga mówi tylko o wyimaginowanych tematach o naszym pragnieniu stawiania się ponad innymi w środku trudności.

Greenland wyrzuca kuchenne zlewozmywaki filmów klasy B, aby ułożyć płytkie skojarzenia z tłumami. Początkowe obudowy ustawiają dramatyczny poziom aktorstwa, który przenika przez każdą uciążliwą komunikację, a frazes Garrity’ego powoduje, że nie angażuje się w to, aby włożyć zasoby (ten film wyrywa głupi wątek separacji bezpośrednio z 2012 Rolanda Emmericha). Główny sługa i Morena Baccarin nie ustępują materiałowi, jednak postacie z rodziny waniliowych nigdy nie wychodzą poza nudne kartonowe wzory. Kiedy bohaterowie wyskakują i biegają obok hordy zapomnianych survivalistów, aby dotrzeć do swojego zbawienia. Bez względu na to, czy mają serce opiekuńcze, czy bezlitosne, wszyscy stają się ulicznym pukaczem do macho-manowskiej misji Johna, aby ocalić swoją rodzinę.

Przekrojowo nabyte figury retoryczne filmów klęski z nieautentyczną szorstkością, Greenland nie spełnia żadnego z zachcianek tłumu. Rzeczywiście, nawet większe niepowodzenia w rozładowaniu, takie jak 2012 i Geostorm, odkryły sposoby na uchwycenie nieodłącznego uroku ich rozbiórki w piaskownicy. Wszystko na Grenlandii jest obdarzone ponurą żarliwością, która staje się nudna, ponieważ niechęć do materiału ma cokolwiek istotnego do stwierdzenia. Kiedy aktywność w końcu zaczęła latać w trzeciej demonstracji (Butler pokonuje zalew spadających skał kosmicznych), straciłem zainteresowanie, ponieważ spodziewałem się zdecydowanie sacharynowego końca.